Beschrijving
Inventaris van het archief van Prof.dr. W.S.P. Fortuyn (Pim Fortuyn), politicus (1948-2002)
Plaats van uitgave
Amsterdam
Jaar van uitgave
2009
Overheid of particulier
Particulier
Auteursrechten
U kunt toestemming tot bewerken en verspreiden van de documenten vragen aan de houder
van de auteursrechten. Gebruik van de documenten is daarom voor eigen risico.
Geschiedenis van de archiefvormer
Geschiedenis van de archiefvormer
Over Prof. Dr. W.S.P. (Pim) Fortuyn is al veel gepubliceerd en over hem zal gepubliceerd
blijven worden. Deze inleiding is bedoeld om de belangrijkste momenten uit het leven
van Fortuyn op een rij te zetten, vooral als kader voor het gebruik van de inventaris.
Wilhelmus Simon Petrus Fortuyn werd 19 februari 1948 te Velzen geboren als derde zoon
van Hendrik Casper (Hein) Fortuyn en Jacoba Everharda (Toos) de Weijer.
Hij doorliep de HBS op het R.K. Mendelcollege te Haarlem van 1961 tot 1967 en studeerde
sociologie aan de Vrije Universiteit te Amsterdam van 1967 tot 1971. Vanaf augustus
1972 was hij universitair hoofddocent sociaal-economische politiek/beleid aan de Rijksuniversiteit
Groningen en daarnaast secretaris van de faculteit der sociaal-culturele wetenschappen
gedurende het grootste deel van zijn werkzaamheid in Groningen. Van 1975 tot 1979
was Fortuyn tevens secretaris en portefeuillehouder Nieuwbouw van de Stichting Studentenhuisvesting
Groningen. Fortuyn promoveerde in de sociale wetenschappen aan de Rijksuniversiteit
Groningen op 12 december 1980 op de dissertatie "Sociaal-economische politiek in Nederland
1945-1949".
Fortuyn bleef in Groningen tot 1988. In dat jaar startte hij zijn eigen adviesbureau:
Adviesbureau Dr. W.S.P. Fortuyn B.V., adviseurs in politiek-strategische besluitvorming.
In dat kader werd Fortuyn directeur van de OV-Studentenkaart BV van september 1988
tot januari 1992.
Van 1990 tot 1995 is Fortuyn bijzonder hoogleraar arbeidsvoorwaarden bij de overheid
aan de Erasmusuniversiteit te Rotterdam, de Albedaleerstoel.
Vanaf begin jaren 90 profileert Fortuyn zich steeds meer als columnist, spreker, schrijver
en mediapersoonlijkheid (in willekeurige volgorde). In 2001 kiest Fortuyn voor de
politiek, zowel op locaal niveau als lijsttrekker van Leefbaar Rotterdam als op landelijk
niveau als lijsttrekker van Leefbaar Nederland. Na de breuk met Leefbaar Nederland
komt hij met zijn eigen lijst: Lijst Pim Fortuyn.
Op 6 mei 2002 werd Fortuyn vermoord. De enorme schok die dit in Nederland veroorzaakte
blijkt onder andere uit de vele rouwbetuigingen in dit archief.
Geschiedenis van het archief
Geschiedenis van het archief
Het huidige archief is voor het grootste deel afkomstig uit het Palazzo di Pietro,
het huis van Pim Fortuyn in Rotterdam. Voorafgaand aan de verkoop van dit huis is
het archiefmateriaal overgebracht naar het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis
in Amsterdam (IISG).
In 2007 is een convenant gesloten tussen de erven Fortuyn, het IISG, het Gemeentearchief
Rotterdam en de heer L. Ornstein. In dit convenant werd bepaald dat de heer Ornstein
het archief mocht bestuderen ten behoeve van het schrijven ven de biografie van Pim
Fortuyn.
Na afronding van de biografie wordt het archief overgedragen aan het Gemeentearchief
Rotterdam.
Uit het archief blijkt dat Fortuyn veel bewaard heeft en ook wilde bewaren. Het meest
duidelijke voorbeeld hiervan is te vinden in een taakbeschrijving van de medewerkers
van het Bureau OV-Studentenkaart (inventarisnummer 418). Een van de onderdelen is
het opzetten van een schaduwarchief voor Fortuyn. Dit verklaart waarom er zoveel materiaal
in het archief is opgenomen over de OV-studentenkaart.
Aan de andere kant is het opvallend dat het aanwezige archiefmateriaal over de OV-Studentenkaart
BV voornamelijk de periode tot de uitgifte betreft. Uit het jaar 1991, toen de studentenkaart
was verstrekt en Fortuyn nog directeur was van de BV, is weinig materiaal aanwezig.
Het is ook opvallend dat er zo weinig materiaal in het archief te vinden is over de
politieke jaren (2000-2002) van Fortuyn. Er is wat correspondentie en wat promotiemateriaal
van zijn partijen. Gezien de omvang van het materiaal uit vroeger jaren is het bijna
ondenkbaar dat er niet meer archiefmateriaal geweest is.
Een kleine hoeveelheid archiefmateriaal is door de heer Ornstein aangetroffen in het
Italiaanse huis van Fortuyn in Provesano (inventarisnummers 887-898). Dat materiaal
komt echter niet specifiek uit de laatste jaren van Fortuyn en vult de gesignaleerde
lacune dus niet op.
Verantwoording
Verantwoording
Het archief van Fortuyn is niet systematisch aangelegd: stukken over eenzelfde onderwerp
kunnen op veel verschillende plaatsen.
Bij een inventarisatie kan een dergelijk tekort niet worden opgeheven: het betekent
dat het hele archief opnieuw geordend zou moeten worden. De herordening verstoort
de oude orde grondig, zodat het maar de vraag is of de herordening per saldo een beter
archief oplevert.
De opbouw van de inventaris wil de gebruiker tegemoet komen: de rubrieken gaan van
algemeen naar bijzonder, dat wil zeggen dat de beschrijvingen gedetailleerder worden.
Bijvoorbeeld: bij een inkomende brief uit de algemene correspondentie (rubriek 1.1.1)
kan dus zeer goed op een ander plaats in de inventaris een bijbehorend onderwerpsdossier
aanwezig zijn. En andersom ook: bij een onderwerpsdossier kan zeer goed ook correspondentie
horen uit rubriek 1.1.1.
Opmerkingen openbaarheidsbeperkingen
Opmerkingen openbaarheidsbeperkingen
De archiefstukken met de nummers 2, 310, 311, 320, 358, 401-407, 411, 412, 413-414,
417, 420-424, 428, 432-437, 449-450, 462, 491-492, 496, 751, 786, 811, 812, 838, 843
voor zover jonger dan 50 jaar zijn ter inzage met toestemming van de gemeentearchivaris.
De archiefstukken met de nummers 5, 7, 8, 9, 13, 15, 16, 17, 19, 22, 25, 26, 28, 36,
43, 63, 64, 66, 69, 72-75, 113-118, 127, 145, 172, 182, 191, 193, 198, 216, 219, 220-229,
231, 323, 234, 236, 237, 240, 340-352, 355, 387-400, 408-410, 472, 477, 479-501, 508-520,
730, 736-737, 740-748, 752, 753-785, 806, 813-821 en 847-898 voor zover jonger dan
75 jaar zijn ter inzage met toestemming van de gemeentearchivaris.